Nanoinżynieria, stacjonarne, drugiego stopnia

Program studiów

• dyscyplina wiodąca: nauki fizyczne, pozostałe dyscypliny: nauki chemiczne
• studia interdyscyplinarne
• kształcenie w zakresie fizyki oparte na światowej klasy badaniach naukowych prowadzonych na Wydziale Fizyki UW
• kształcenie w zakresie chemii oparte na światowej klasy badaniach naukowych prowadzonych na Wydziale Chemii UW
• kształcenie w na podstawie indywidualnego planu studiów przygotowywanego przez studenta zgodnie z jego zainteresowaniami, wspólnie z opiekunem kierunku
• szeroki zakres zajęć laboratoryjnych
• dostęp do pracowni komputerowych i bogato wyposażonych bibliotek specjalistycznych
• możliwość wykonywania własnych projektów i prototypów w pracowni Makerspace@UW
• możliwość uczestniczenia w pracach naukowych prowadzonych przez grupy badawcze na Wydziale Fizyki.
• praktyki zawodowe w ramach studiów
• zajęcia na Wydziale Fizyki UW (ul. Pasteura 5) i na Wydziale Chemii UW (ul. Pasteura 1)

Celem kształcenia na kierunku nanoinżynieria jest przekazanie interdyscyplinarnej wiedzy z zakresu fizyki i chemii. Absolwent uzyska wiedzę zarówno teoretyczną, jak również praktyczną w trakcie pracy w nowocześnie wyposażonych laboratoriach Uniwersytetu Warszawskiego oraz współpracujących z nimi innych jednostek naukowych. Absolwent pozna i zrozumie rolę nanotechnologii i inżynierii nanostruktur w rozwoju nowoczesnego społeczeństwa. Będzie merytorycznie przygotowany do rozwiązywania problemów technicznych i naukowych w nanotechnologii, zarówno w skali laboratoryjnej jak i przemysłowej, w tym także badań środowiskowych. Uzyskana wiedza pozwoli absolwentowi na podjęcie pracy w instytucjach związanych z wykorzystaniem chemii, fizyki oraz na kontynuowanie nauki.

Sylwetka absolwenta

Absolwent studiów nanoinżynierii drugiego stopnia otrzymuje wykształcenie w dziedzinie chemii, fizyki, nanotechnologii i inżynierii nanostruktur. Ma rozszerzoną wiedzę w zakresie fizyki i chemii oraz zaawansowanej matematyki i metod matematycznych; zna zaawansowane techniki numeryczne, obliczeniowe i informatyczne, a także zaawansowane techniki doświadczalne i obserwacyjne. Absolwent zna nowoczesną aparaturę naukowo-badawczą oraz częściowo aparaturę przemysłową wykorzystywaną w inżynierii nanostruktur. Zna też zasady bezpieczeństwa i higieny pracy w stopniu pozwalającym na samodzielną pracę w obszarze fizyki, chemii, nanotechnologii oraz inżynierii nanostruktur. Wie o aktualnych kierunkach rozwoju i najnowszych odkryciach w dziedzinie fizyki, chemii, nanotechnologii oraz inżynierii nanostruktur, potrafił zaplanować i wykonać obserwacje, doświadczenia, i obliczenia z zakresu fizyki, chemii oraz dotyczące nanotechnologii i inżynierii nanostruktur. Potrafi krytycznie ocenić wyniki doświadczeń i obliczeń teoretycznych oraz przeprowadzić analizę ich dokładności, znajdować niezbędne informacje w literaturze fachowej, bazach danych i innych źródłach. Umie zastosować zdobytą wiedzę, umiejętności oraz metodykę fizyki i chemii do rozwiązywania problemów z dziedzin pokrewnych. Dzięki zajęciom w grupach badawczych absolwent potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. W zależności od wybranego dziedziny absolwent może posiadać następujące umiejętności:

• rozumienie działania podstawowych przyrządów i elementów fotonicznych; rozumienie podstawowych metod technologii i nanotechnologii materiałów tworzonych na potrzeby fotoniki; znajomość podstawowych metod charakteryzacji materiałów i struktur fotonicznych; twórcze podejście do zagadnienia nowych materiałów dla fotoniki, zarówno pod względem technologii ich otrzymywania, jak i modyfikowania ich właściwości;
• zdefiniowanie i rozumienie podstawowych zagadnień nanotechnologii, dostrzeganie zarówno zjawisk i procesów fizycznych jak też ekonomicznych; pozyskiwanie i opracowywanie danych empirycznych a w tym zwłaszcza dużych rekordów danych; umiejętność wizualizacji danych i ich interpretacji, modelowania matematycznego i algorytmizowania oraz modelowania numerycznego i komputerowego; umiejętność projektowania i prowadzenia symulacji komputerowych oraz porównywania uzyskanych wyników teoretycznych z empirycznymi;
• rozumienie podstawowych metod technologii i nanotechnologii materiałów; znajomość podstawowych metod charakteryzacji nanomateriałów; twórcze podejście do zagadnienia nowych nanomateriałów, zarówno pod względem technologii ich otrzymywania, jak i modyfikowania ich właściwości.

Zasady kwalifikacji dla kandydatów z dyplomem polskim

Kwalifikacja odbywa się na podstawie wyników osiągniętych w czasie dotychczasowych studiów. Każda ocena S uzyskana przez kandydata na ukończonych studiach uprawniających do podjęcia studiów drugiego stopnia zostanie przeliczona na punkty rekrutacyjne PR zgodnie ze wzorem:

PR = 0,1/(S_max-S_min) * SUMA po i [w_i * h_i *(S_i - S_min)]

gdzie:

S_max, S_min - odpowiednio najwyższa i najniższa ocena możliwa do zdobycia (tj. skala ocen, np. od 2 do 5)
w_i - waga przedmiotu (wg współczynników określonych poniżej)
h_i - liczba godzin przedmiotu (zgodna z suplementem dyplomu lub wypisem ocen ze studiów potwierdzonym przez jednostkę, w której kandydat studiował)
S_i - ocena zdobyta przez kandydata, przy czym w przypadku, kiedy kandydat ma więcej niż jedną ocenę z danego przedmiotu (np. poprawa oceny, ponowne podejście do egzaminu w kolejnym roku), uwzględnia się dany przedmiot jedynie raz z najwyższą z uzyskanych ocen
i - indeks przedmiotów branych pod uwagę w wyliczeniu, przy czym przedmioty, które kończą się zaliczeniem (bez oceny) nie będą brane pod uwagę w wyliczeniu punktów rekrutacyjnych.

Punkty rekrutacyjne każdego kandydata będą obliczane jako suma ocen (po przeliczeniu) z przedmiotów uzyskanych na studiach, przy czym każda ocena będzie mnożona przez liczbę godzin danego przedmiotu oraz przez współczynnik zależny od rodzaju przedmiotu.

Współczynnik zależny od rodzaju przedmiotu wynosi odpowiednio:

1. dla wykładów, ćwiczeń rachunkowych i laboratoriów z zakresu fizyki: 2,0
2. dla wykładów, ćwiczeń rachunkowych i laboratoriów z zakresu chemii: 2,0
3. dla wykładów i ćwiczeń rachunkowych z matematyki: 1,5
4. dla przedmiotów z zakresu programowania i metod numerycznych: 1,5
5. dla wykładów, ćwiczeń rachunkowych i laboratoriów z zakresu astronomii lub biologii: 1,0
6. dla pozostałych: 0,0

Przypisując współczynnik do przedmiotu, w którego zakresie pojawia się jednocześnie np. fizyka i chemia, bierze się pod uwagę ten przedmiot tylko raz z najwyższym współczynnikiem.

Wynik PR zaokrągla się w dół do liczby całkowitej.

Warunkiem przyjęcia na studia jest uzyskanie końcowej liczby punktów rekrutacyjnych nie mniejszej niż 100 oraz zapewniającej miejsce na liście rankingowej mieszczące się w ramach obowiązującego limitu. Zgodnie z powyższym wzorem nie ma górnego limitu możliwych punktów do zdobycia.

Kandydat jest zobowiązany dostarczyć jako załączniki w systemie IRK:

1. skan suplementu dyplomu lub wypisu ocen ze studiów z informacją o wymiarze godzinowym zajęć, potwierdzonego przez jednostkę, w której kandydat studiował;
2. skan oświadczenia podpisanego przez kandydata, zawierającego wynik samodzielnie przeprowadzonych obliczeń punktów rekrutacyjnych (wg powyższych reguł) w formie tabeli zawierającej przedmioty z suplementu/wypisu ocen ze studiów, które mają współczynnik większy od zera.

Zasady kwalifikacji dla kandydatów z dyplomem zagranicznym

Obowiązują takie same zasady, jak dla kandydatów z dyplomem uzyskanym w Polsce.

Sprawdzian kompetencji kandydatów do studiowania w języku polskim

Kandydat z dyplomem zagranicznym powinien mieć potwierdzoną znajomość języka polskiego na poziomie co najmniej B2 według Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy, poświadczoną honorowanym przez Uniwersytet Warszawski dokumentem.

W przypadku braku takiego dokumentu kandydat może przystąpić do rozmowy kwalifikacyjnej z przedstawicielem Komisji rekrutacyjnej po zgłoszeniu takiej potrzeby przez system IRK.

Rozmowa kwalifikacyjna odbywa się w całości w języku polskim.

Rozmowa kwalifikacyjna nie jest punktowana, ale pozytywny wynik takiej rozmowy jest warunkiem koniecznym przystąpienia do dalszych etapów procesu rekrutacyjnego.

Scenariusz rozmowy kwalifikacyjnej.

1. Przedstawienie się kandydata i sprawdzenie tożsamości kandydata.
2. Przedstawienie przez kandydata ogólnych informacji o dotychczasowym przebiegu kształcenia (ok. 5 minut).
3. Wypowiedź kandydata na temat wybranego przez siebie odkrycia naukowego z dyscypliny nauki chemiczne lub nauki fizyczne – na poziomie popularnym (ok. 5 minut).
4. Zakończenie rozmowy.

Termin rozmowy sprawdzającej znajomość języka polskiego (jeśli dotyczy kandydata): 19 lutego 2025 r.

Wymagania dotyczące znajomości języka polskiego. >> Otwórz stronę! <<

Terminy

Ogłoszenie wyników: 21 lutego 2025 r.

Przyjmowanie dokumentów: 

• I termin: 24-25 lutego 2025 r.
• II termin (w przypadku niewypełnienia limitu miejsc w pierwszym terminie): 26-27 lutgo 2025 r.

Opłaty

Opłata rekrutacyjna (w tym opłaty wnoszone za granicą)

Opłata za wydanie legitymacji studenckiej (ELS)

Wymagane dokumenty

Lista dokumentów wymaganych do złożenia w formie papierowej w przypadku zakwalifikowania na studia

Dodatkowe informacje

Znajdź nas na mapie: Wydział Fizyki